لحظه دیدار نزدیک است و من، بهر این دیدار سخت آماده ام

بوی او از دور می آید کنون ، آه دلتنگم ، بدون او کمم

انتظارش بهر من شیرین بوَد ، خاطرات خوش بسی خواهیم داشت

گر نداند او که اینجا مانده ام ، بس برایم غصه جا خواهد گذاشت

من دلم بس روشن و امیدوار ، او می آید در همین شبهای سرد

او نمی داند که مجنونش منم ، چند سالی هست در دل خانه کرد

سایه می اندازد او برسینه ام ، جستجویش می کنم در قلب خویش

من صدایش می کنم شاید شنید ، شاید او رو سوی من آید به پیش

زندگی با او دگر بی رنگ نیست ، می تپد قلبم برای دیدنش

بی قرارم تا صدایش بشنوم ، ذوق دارم بهر آن خندیدنش

گل بریزم بر سر راهش زمین ، تا که او پا را گذارد روی گل

کاش می شد چشم بر راهش گذاشت ، تا که پا برچشم آرد جای گل

سر برارم روی این طاق بلند ، جستجویش می کنم از کردگار

گویم آیا بس نباشد این فراغ ، خواهشا" پایان بده این انتظار